Depresja osób ze spektrum autyzmu

Depresja jest chorobą, z którą zmaga się ponad 350 milionów osób na świecie, w tym ponad 1,5 miliona osób w Polsce. Jedną z grup, która jest szczególnie narażona na tę chorobę, są osoby ze spektrum autyzmu – prawdopodobieństwo wystąpienia u nich depresji jest czterokrotnie wyższe niż w przypadku ogółu populacji.

Szczególnym czynnikiem mogącym wywoływać depresję u osób ze spektrum autyzmu jest ich trudność w nawiązywaniu kontaktów z innymi osobami. Kontakt z innymi jest jedną z podstawowych potrzeb u ludzi, a większość osób autystycznych pragnie przyjaźni i miłości tak samo, jak każdy z nas. Każda osoba ze spektrum autyzmu jest inna i o ile część z nich nie ma problemów z nawiązywaniem znajomości, o tyle inne osoby mają z tym ogromne trudności. Innym czynnikiem prowadzącym do depresji jest brak wiedzy lub akceptacji autyzmu – część osób ma zbyt małe pojęcie o tym, czym jest autyzm, a inne nie akceptują „inności” osób z tym zaburzeniem. Dzieci i młodzież ze spektrum autyzmu są na przykład bardziej narażone na znęcanie się w szkole. Problemy mogą pojawić się również w życiu dorosłym – osoby ze zdiagnozowanym autyzmem mogą na przykład być ofiarami mobbingu w pracy. Między innymi z tego powodu warto edukować o tym, czym jest autyzm i uświadamiać, że osobom ze spektrum autyzmu należy się akceptacja i szacunek, tak samo, jak każdemu z nas. Objawami depresji są m.in. poczucie winy lub braku wartości, zmęczenie, nieodczuwanie przyjemności, zaburzenia snu (bezsenność lub nadmierna senność), lęk, trudności w podejmowaniu decyzji, problemy z koncentracją oraz myśli i próby samobójcze. Wśród społeczeństwa panuje mylne przekonanie, że osoby cierpiące na depresję są przez cały czas smutne – w rzeczywistości mogą nie okazywać zewnętrznie emocji, jednocześnie wewnętrznie odczuwając ich całe mnóstwo. Ważne jest również, aby wszelkie znaki ostrzegawcze związane z samobójstwem (takie jak samookaleczanie, mówienie o byciu ciężarem dla innych lub bezpośrednie informowanie o zamiarze odebrania sobie życia) traktować poważnie i nie bagatelizować ich jako prób zwrócenia na siebie uwagi.

Przemysław Rutkowski